Hoppen van oost naar west

Vandaag beloofde weer een lange reisdag te worden. Van Toronto naar Vancouver, een binnenlandse vlucht van vijf uur. Dat valt mee, zou je zeggen.
Dat werd toch wat anders. Om half zeven vanmorgen waren we uit bed. Het ontbijt stond een verdieping hoger, op de vijftiende, klaar. Het ontbijt viel wat tegen: geen broodbeleg dat wij gewend zijn. Wel geroosterd brood, koffie, thee, maar we hadden wat beter verwacht.
Na het ontbijt naar beneden, de koffers in de auto, aftanken en naar het vliegveld. Een ritje van een paar kilometer, maar de juiste afslag was niet zo makkelijk gevonden.
De auto ingeleverd en met een trein naar Terminal 3. De controle ging heel vlot en voor negen uur waren we al bij de juiste vertrekplaats. Ruim de tijd voor een kop koffie en dan maar wachten.
Om half twaalf vertrokken we uit Toronto. Het tijdverschil met Vancouver is nog drie uur. In totaal negen uur verschil met Nederland.
De vlucht bleef op schema en om even over half twee lokale tijd waren we op de plaats van bestemming. Na een kleine twintig minuten hadden we ook de koffers en konden we naar buiten.
Een enorme zwarte taxi stond klaar om ons naar ons hotel te brengen. Lederen bekleding, het kon niet op.
Om kwart voor drie stonden we in de lobby van de Ramada Inn & Suites in de Granville Street. Helaas was de kamer nog niet klaar.
Als compensatie voor het lange wachten kregen we een kortingsboekje voor de stad van de receptioniste. Om vier uur konden we op onze kamer. We hadden er al twaalf uur op zitten vandaag, dus was het tijd om even te relaxen.
Om zeven uur 's avonds gingen we verder de stad in om wat eten. We kwamen bij een Maleisisch restaurant terecht. Prima eten. Koud Water werd voortdurend bijgeschonken.
Na het eten zijn we nog naar Sunset Beach gelopen. We gingen op tijd weer terug, weer een lange reisdag. Gelukkig blijven we hier wat langer om goed van de omgeving te kunnen genieten.