Whistler

Vanmorgen vroeg zaten we om half tien in de trein op weg naar het vliegveld van Vancouver om daar onze huurauto op te halen. Dit was de Canada Line, een snelle metroverbinding met het vliegveld. In de binnenstad ondergronds, buiten de stad bovengronds.
Tegenover de aankonst- en vertrekhal zijn alle verhuurbedrijven gevestigd. Deze keer hebben we een relatief kleine auto, een witte Toyota Yaris, bijna nog nieuw.
We gaan terug naar de stad en door Stanley Park en over de Lions Gate Bridge gaan we Vancouver uit, op weg naar het noorden. De route naar Whistler gaat langs een grote inham van de Grote Oceaan bij Vancouver Island. Het is enorm wijds en hoog, ook zien we al sneeuwtoppen.
We rijden door het gebied van de Squamish, een Indianenstam. Plaatsnamen en borden langs de weg staan daarom ook in twee talen. Onderweg stoppen we soms voor foto's en in Lions Bay nemen we een koffiebreak.
Het is prachtig weer, het wordt meer dan twintig graden vandaag en het is overwegend zonnig.
Na ruim 120 kilometer bereiken we Whistler, we zijn benieuwd of we al kunnen inchecken in het hotel dat we hebben geboekt. Volgens onze informatie kunnen we dat na vier uur. Gelukkig is onze kamer al voor drie uur klaar, we kunnen naar binnen.
De auto staat geparkeerd in de kelder onder het hotel.
We nemen een pauze en gaan later in de middag op verkenning in Whistler.
Het is een wintersportplaats bij uitstek, ook zijn er ontzettend veel bikers. Downhillers met gesloten valhelmen, maar ook 'gewone' bikers.
We eten wat in de Amsterdam Café Pub, grappig!
Whistler is bekend geworden door de winterspelen van 2010 in Vancouver.
We blijven hier twee nachten. Morgen een relaxt dagje!